Ο Νίκος και το οικογενειακό τραπέζι

Πριν από λίγες μέρες έγραψα ένα άρθρο με θέμα το οικογενειακό τραπέζι. Με αρκετή συντομία αναφέρθηκα στις ωφέλειες από την πατροπαράδοτη αυτή συνήθεια κατά την οποία συγκεντρώνεται ολόκληρη οικογένεια για το μεσημεριανό και το βραδινό φαγητό.

 Όσες φορές παρότρυνα φίλους και γνωστούς να προσπαθήσουν στην οικογένειά τους για να κάνουν πράξη το κοινό οικογενειακό τραπέζι συνάντησα μεγάλη αντίδραση. Όλοι βέβαια συμφωνούσαν για την αναγκαιότητα, αλλά το έβρισκαν «ακατόρθωτο» για την σημερινή εποχή. Η μόνιμη δικαιολογία ήταν ότι η σημερινές συνθήκες ζωής κατευθύνουν τα πράγματα έτσι που το οικογενειακό τραπέζι να καταργηθεί τελείως. Πολλοί είναι οι παράγοντες που συντελούν στην κατάργηση αυτή: το ωράριο εργασίας του πατέρα και της μητέρας τα σχολεία των παιδιών, οι εξωσχολικές δραστηριότητες, το χάσιμο χρόνου στις διαδρομές από και προς την εργασία ή το σχολείο και άλλα.

Αναγνωστικό για την έκτη τάξη των Δημοτικών σχολείων

Ένα θαυμάσιο βιβλίο Αναγνωστικό για την έκτη τάξη των Δημοτικών σχολείων παρουσιάζουμε σήμερα.

Τα κείμενα είναι διαφόρων συγγραφέων. Το μεγάλο πλεονέκτημά τους είναι ότι έχουν έντονο άρωμα Πίστεως, Πατρίδος και Οικογένειας.

Στην ηλεκτρονική δημοσίευση του βιβλίου αναγράφονται τα ονόματα των συγγραφέων:

 ΚΟΥΡΤΙΔΗ,  ΤΑΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,  ΚΟΝΙΔΑΡΗ,  ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΥ,  ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΥ,  ΔΟΥΚΑ,  ΖΗΣΗ,  ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ,  ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΙΡΒΑΝΑ, ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΟΥ

Κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο για να διαβάστε ή για να δείτε το βιβλίο

πατήστε εδώ

Ο Όσιος Γέροντας Ιερώνυμος της Αιγίνης +1966

Ο Όσιος Γέροντας Ιερώνυμος γεννήθηκε στο χωριό Γκέλβερη της Αγιατόκου γης της Καππαδοκίας, που επί αιώνες έδωσε πληθώρα Αγίων Πατέρων, Οσίων και Μαρτύρων της Εκκλησίας μας, και έλαβε το όνομα Βασίλειος.

Ήταν τέκνο πολυτέκνου και ευσεβούς οικογενείας. Η μητέρα του, τον γαλούχησε από μικρής ηλικίας στην μυστηριακή ζωή της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Από πολύ νωρίς ο μικρός Βασίλειος ζούσε κατά Χριστό βίο τηρούσε τους κανόνες του και κήρυττε το λόγο του Θεού.

Το γεγονός αυτό είχε σαν συνεπεία να δημιουργήσει κάποιες έριδες μεταξύ κάποιων συμπατριωτών του, οι οποίοι είχαν διαλέξει την οδό της απώλειας και ελεγχόμενοι, δυστροπούσαν και τον αντιμάχονταν.